ΑΡΘΡΟ 98 – ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος που θεσπίζει τη δικαιοδοσία ειδικού δικαστηρίου είναι στενώς ερμηνευτέο καθώς εισάγει εξαίρεση από τον γενικό κανόνα της δικαιοδοσίας επί των συνταξιοδοτικών διαφορών του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ως επίλυση νομικού ζητήματος σχετικού με τις συντάξεις των δικαστικών λειτουργών, νοείται μόνον η επίλυση ζητήματος που άπτεται του ειδικού συνταξιοδοτικού καθεστώτος των συνταξιούχων δικαστικών λειτουργών και όχι άλλων νομικών ζητημάτων που αφορούν συγχρόνως και για τον ίδιο λόγο και άλλες κατηγορίες συνταξιούχων. Διάκριση μεταξύ πρωτογενούς και παρακολουθηματικής δικαιοδοσίας για την επίλυση των συνταξιοδοτικών διαφορών συνταξιούχων δικαστικών λειτουργών.

Έννοια συνυπεύθυνου – βαριάς – ελαφράς αμέλειας. Προϋποθέσεις εφαρμογής απαλλακτικών διατάξεων του άρθρου 67 του ν. 4735/2020 όπως ερμηνεύθηκε με το άρθρο 93 του ν. 4745/2020. Η απαλλαγή αφορά σε διαδικασίες καταλογισμού που δεν έχουν περατωθεί, αναφέρεται δε όχι μόνον στην πληρωμή του εντάλματος αλλά στις προηγηθείσες αυτής διαχειριστικές πράξεις. Εξαιρούνται της ευεργετικής διάταξης όσοι δολίως προκάλεσαν τη θεώρηση των οικείων ενταλμάτων καθώς και οι περιπτώσεις κατά τις οποίες διαπιστώθηκε έλλειμμα από τα αρμόδια όργανα κατασταλτικού ελέγχου. Προϋποθέσεις δέσμευσης του Ελεγκτικού Συνεδρίου από απαλλακτικό ποινικό βούλευμα. Τεκμήριο αθωότητας και αρχή ne bis in idem.

Προέχον κριτήριο για τον καθορισμό του διοικητικού χαρακτήρα μιας διαφοράς είναι να προέρχεται από τη δραστηριότητα δημοσίου φορέα ευρισκόμενου σε υπερέχουσα θέση έναντι των διοικουμένων για την εκπλήρωση δημόσιου σκοπού. Το δε κριτήριο της υποκείμενης σχέσης προκειμένου να καθορισθεί ο ιδιωτικός ή διοικητικός χαρακτήρας μιας διαφοράς στο πλαίσιο του Συντάγματος, το οποίο δίνει προτεραιότητα στη φύση της εξουσίας που ασκείται και όχι του δικαιώματος που προσβάλλεται, εφαρμόζεται επικουρικά, μόνο στις περιπτώσεις που δεν υφίσταται διοικητική πράξη ή παράλειψη προς θεραπεία δημόσιου σκοπού, αλλά ειδική έννομη σχέση. Η έκδοση από όργανο της εκτελεστικής λειτουργίας καταλογιστικής πράξης που κατατείνει στο δημόσιο σκοπό της τακτοποίησης λογαριασμού δημόσιας διαχείρισης, κατ΄ ενάσκηση δημόσιας εξουσίας, συγκεντρώνει όλες τις ανωτέρω προϋποθέσεις της διοικητικής διαφοράς, μη εφαρμοζομένου συνεπώς του κριτηρίου της υποκείμενης σχέσης. Καταλογισμός μέλους διοικητικού συμβουλίου δημοτικής επιχείρησης – αναιρεί την αναιρεσιβαλλόμενη και αναπέμπει στο Δεύτερο Τμήμα προκειμένου να εξετασθεί λόγος έφεσης περί μη εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας

H κατάργηση, με το άρθρο 5 παρ. 1 του ν. 4488/2017, της περίπτωσης β΄ του άρθρου 62 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, συνεπαγόμενη την απόληψη από τον επίορκο, παρανομήσαντα σε βάρος του Δημοσίου ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου και καταδικασθέντα υπάλληλο, σύνταξης του αυτού ύψους με τον ευόρκως υπηρετήσαντα υπάλληλο, αντίκειται στην προβλεπόμενη στην παρ. 1 του άρθρου 4 του Συντάγματος αρχή της ισότητας και στην απορρέουσα από αυτή αρχή της αξιοκρατίας, καθώς εξομοιώνει, κατά παραβίαση των αρχών αυτών, ανόμοιες καταστάσεις. Το Δικαστήριο δύναται να περιορίσει τη σύνταξη του επίορκου υπαλλήλου κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας. Παραπομπή προδικαστικού ερωτήματος στην Ολομέλεια.

Στέρηση σύνταξης δυνάμει των άρθρων 62 και 64 του ΚΠΣΣ. Η προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 62 περ. β΄ του Συνταξιοδοτικού Κώδικα εφ’ όρου ζωής ολική στέρηση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, που επιβάλλεται αυτοδίκαια λόγω της αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για συγκεκριμένα αδικήματα, συνιστά κύρωση η οποία δεν τελεί σε σχέση δίκαιης ισορροπίας προς τον επιδιωκόμενο με τη διάταξη αυτή σκοπό δημοσίου συμφέροντος, ούτε τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με αυτόν. Το Δικαστήριο ακυρώνει την πράξη κανονισμού σύνταξης στη σύζυγο του εκκαλούντος χωρίς να υποχρεούται να ορίσει τον κανονισμό στον εκκαλούντα μειωμένης σύνταξης κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας (αντίθετη μειοψηφία).

Δικαιοδοσία ΕλΣυν – καταλογιστική πράξη ερειδόμενη σε έννομη σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ των μερών ως αντιδίκων σε δίκη ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων και εκδίδεται σε εκτέλεση απόφασης αυτών, δημιουργεί ιδιωτική διαφορά για την επίλυση της οποίας δικαιοδοσία έχουν τα πολιτικά δικαστήρια.

 Δικαιοδοσία ΕλΣυν - Οι πράξεις παρακράτησης κατ΄ εφαρμογή του νέου μισθολογικού νόμου 4354/2015, με τις οποίες αναζητείται από δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό η επιστροφή αχρεωστήτως ληφθεισών αποδοχών, δεν αποτελούν πράξεις ελέγχου λογαριασμών, αλλά πράξεις που αναφύονται κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αποδοχών του προσωπικού γενικώς του Δημοσίου και συνιστούν ως εκ τούτου διοικητικές διαφορές ουσίας  - παραπομπή στο αρμόδιο Διοικητικό Πρωτοδικείο

Παραπομπή προδικαστικών ερωτημάτων στην Ολομέλεια : α) αν η κατ’ εξαίρεση θεσπισθείσα με τη διάταξη της παραγράφου 5α του άρθρου 2 του ν. 4151/2013 ετήσια προθεσμία προσβολής της τεκμαιρόμενης σιωπηρής απόρριψης ενστάσεων, που κατά τον χρόνο δημοσίευσης του νόμου αυτού (29.4.2013) εκκρεμούσαν για εκδίκαση ενώπιον της καταργούμενης Επιτροπής Ελέγχου Πράξεων Κανονισμού Συντάξεων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, καταλαμβάνει τις σιωπηρές απορρίψεις ενστάσεων που συντελέστηκαν - μετά πάροδο τριμήνου από την υποβολή τους - από 12.4.2012 και μετά, οπότε και ίσχυε η συντομότερη προθεσμία των διατάξεων του άρθρου 6 του ν. 4002/2011, β) αν πραγματικά περιστατικά, όπως της κρινόμενης υπόθεσης, δικαιολογούν, κατ’ εφαρμογή των αρχών της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου και της αναλογικότητας, την κάμψη του πάγιου κανόνα της παραγράφου 1 του άρθρου 14 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα (π.δ. 169/2007), σύμφωνα με τον οποίο η συντάξιμη υπηρεσία του τακτικού υπαλλήλου υπολογίζεται από την ανάληψη της υπηρεσίας, εφόσον αυτή έλαβε χώρα μετά πάροδο τριάντα ημερών από τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, προκειμένου αυτή να υπολογιστεί από την ως άνω δημοσίευση.

Πολιτικός συνταξιούχος (πρώην δικαστικός λειτουργός). Παρακρατήσεις από τις συντάξιμες αποδοχές δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 1 παρ. 1 ν. 4051/2012, της υποπ. Β3 παρ. Β άρθρου πρώτου ν. 4093/2012 και των άρθρων 13 και 14 του ιδίου, καθώς και του άρθρου μόνου του ν. 3847/2010 (κατάργηση επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και αδείας). Εν μέρει δεκτή η αγωγή (αποφάσεις 164/2015 και 1/2018 του Μισθοδικείου, 1388/2018 ΕλΣυνΟλ.). Αναφορικά με την παραγραφή των ένδικων αξιώσεων σημειώνεται ότι η απόφαση εξεδόθη πριν από την 1975/2021 Ολ. ΕλΣ.​

Δημόσια Σύμβαση κυρωθείσα με νόμο. Δημιουργία ελλείμματος από μη νόμιμες πληρωμές στο πλαίσιο της σύμβασης. Η συνταγματικά κατοχυρωμένη δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου επί των διαφορών από την έκδοση απόφασης καταλογισμού, που συνιστά πράξη τακτοποίησης δημόσιου λογαριασμού, δεν περιορίζεται ούτε σε περίπτωση ρήτρας αποκλειστικής διαιτησίας. Ένδικα μέσα κατά διαιτητικής απόφασης. Δέσμευση Ελεγκτικού Συνεδρίου από το δεδικασμένο που απορρέει από διαιτητική απόφαση.

Πολιτικός συνταξιούχος (τέως δικαστικός λειτουργός) – Αγωγή άρθρου 105 ΕισΝ.Α.Κ. - µειώσεις άρθρων 1 παρ. 10 του ν. 4024/2011, 1 του ν. 4051/2012, της υποπαραγράφου Β.3 της παραγράφου Β του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 και του άρθρου 13 του ν. 4387/2016 – παθητική νοµιµοποίηση Ελληνικού ∆ηµοσίου (και) µετά την υπαγωγή των πολιτικών συνταξιούχων στον Ε.Φ.Κ.Α. – 164/2015 και 1/2018 αποφάσεις Ειδικού ∆ικαστηρίου άρθρου 88 Συντάγµατος.

Δικαιοδοσία Ε.Σ. έννοια ελλείμματος – δεν συνιστά έλλειμμα οφειλή δήμου, που δεν διαθέτει ταμειακή υπηρεσία, σε άλλον δήμο, στον οποίο ανατέθηκε η διενέργεια της υπηρεσίας αυτής, η οποία (οφειλή) συνίσταται σε αναλογική επιβάρυνση του ωφελούμενου δήμου για τη μισθοδοσία των απασχοληθέντων υπαλλήλων –μη δέσμευση κρίσης ως προς τη δικαιοδοσία του Ε.Σ. από τυχόν παραπεμπτική απόφαση δικαστηρίου άλλου δικαιοδοτικού κλάδου – αδυναμία αναπομπής υπόθεσης στα Διοικητικά Δικαστήρια

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Μείνετε συντονισμένοι για τα τελευταία νέα μας!