796/2025 ΑΠΟΦΑΣΗ Ολομέλειας

Αίτηση αναίρεσης κατά απόφασης του VII Τμήματος που έκανε εν μέρει δεκτή έφεση της ήδη αναιρεσείουσας κατά απόφασης οικονομικών επιθεωρητών, με την οποία καταλογίστηκε η αναιρεσείουσα ως αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου δημοτικής επιχείρησης, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με άλλα πρόσωπα, προς αποκατάσταση ζημίας που προκλήθηκε στην περιουσία της επιχείρησης. Δυνατότητα των Δήμων να επιλέγουν τη μορφή της αμιγούς δημοτικής επιχείρησης ως οργανωτικό σχήμα προς επίτευξη των νόμιμων σκοπών τους. Η αμιγής δημοτική επιχείρηση συνιστά διακριτό κεφάλαιο, όπως διακριτή είναι, έναντι της περιουσίας του Δήμου, και η δημοτική περιουσία που διατίθεται στην επιχείρηση για την εξυπηρέτηση δημοτικού σκοπού και την πραγματοποίηση εσόδων. Eν όψει της προέλευσης της περιουσίας της επιχείρησης, των δικαιωμάτων του Δήμου επί της περιουσίας αυτής, του δημόσιου σκοπού που κατά νόμο επιτελεί αλλά και του νομικού καθεστώτος υπό το οποίο λειτουργεί, ιδίως δε του πλήρους διοικητικού ελέγχου που ασκεί επ’ αυτής το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου, η δημοτική επιχείρηση αποτελεί υπηρεσία του Δήμου με διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και, συνεπώς, τα χρήματα και τα υλικά που διαχειρίζεται προς εκπλήρωση δημόσιου σκοπού δεν καθίστανται ιδιωτική περιουσία αυτής, αλλά διατηρούν τον χαρακτήρα τους ως δημόσιο χρήμα και περιουσία δημόσιου φορέα. Τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της δημοτικής επιχείρησης, φέρουν την ιδιότητα του διαχειριστή υπολόγου και, σε περίπτωση πρόκλησης ελλείμματος στη διαχείρισή της οφειλόμενου σε ενέργειές τους (δαπάνες που κείνται εκτός των καταστατικών σκοπών της), αυτό καταλογίζεται σε βάρος τους με πράξη του οικονομικού επιθεωρητή. Η ρύθμιση του άρθρου 39 παρ. 1 του ν. 4509/2017 περί δεκαετούς παραγραφής (αντί της μέχρι τότε ισχύουσας εικοσαετούς παραγραφής του άρθρου 249 ΑΚ) δεν καταλαμβάνει περιπτώσεις, όπως εν προκειμένω, στις οποίες η διαδικασία καταλογισμού είχε ολοκληρωθεί και είχε εκδοθεί καταλογιστική απόφαση πριν από την έναρξη ισχύος της διάταξης. Το τεκμήριο αθωότητας επιβάλλει στο δικαστήριο που επιλαμβάνεται μεταγενεστέρως, να μην καταλήγει σε κρίσεις και παραδοχές που θέτουν υπό αμφισβήτηση την ορθότητα της αθωωτικής ποινικής απόφασης, άμεσα ή έμμεσα. Αυτονόμηση της δημοσιονομικής δίκης έναντι της ποινικής υπό την έννοια ότι η δημοσιονομική ευθύνη για έλλειμμα που διαπιστώθηκε στην οικεία διαχείριση θεμελιώνεται σε διαφορετικές προϋποθέσεις, αυτοτελείς σε σχέση με αυτές της ποινικής ευθύνης, και επιδιώκει διαφορετικό σκοπό, ήτοι την αποκατάσταση του προκληθέντος ελλείμματος και όχι την τιμωρία του δράστη. Αναιρεί την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση για παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και αναπέμπει την υπόθεση στο Δεύτερο Τμήμα, δοθέντος ότι απαιτείται εκτίμηση πραγματικών περιστατικών της υπόθεσης. 796/2025 ΑΠΟΦΑΣΗ Ολομέλειας