Τίτλος: Ανάκληση παράνομης συνταξιοδοτικής πράξης. Αυτεπάγγελτη αναπροσαρμογή σύνταξης στρατιωτικού συνταξιούχου. Αναλογικότητα. Επέμβαση στο δικαίωμα της περιουσίας κατ’ άρθρο 1 ΠΠΠ ΕΣΔΑ. Εύλογος χρόνος εντός του οποίου η συνταξιοδοτική διοίκηση μπορεί να προσδώσει αναδρομική ισχύ στις ανακλητικές πράξεις.
Περίληψη: Πράξεις αυτεπάγγελτης αναπροσαρμογής της σύνταξης στρατιωτικών συνταξιούχων. Η παράλειψη του συνταξιοδοτικού νομοθέτη να θέσει, στο πλαίσιο του άρθρου 66 παρ. 4 του Κ.Π.Σ.Σ., χρονικά όρια ως προς την ανάκληση τυχόν παράνομων συνταξιοδοτικών πράξεων θεραπεύεται με την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου μόνου του α.ν. 261/1968. Κατά τη στάθμιση πρέπει να διασφαλίζεται μια δίκαιη ισορροπία μεταξύ του σκοπού δημοσίου συμφέροντος που υπηρετείται με την ανάκληση παράνομης συνταξιοδοτικής πράξης και της προστασίας των δικαιωμάτων του θιγόμενου συνταξιούχου. Κατά το μέρος που τα οικονομικά αποτελέσματα των προσβαλλόμενων πράξεων ορίστηκε να επέλθουν αναδρομικά, από την ημερομηνία έναρξης πληρωμής της σύνταξης με τις ανακληθείσες πράξεις, τούτο υπερβαίνει τον εύλογο χρόνο, εντός του οποίου η διοίκηση μπορούσε να προσδώσει αναδρομική ισχύ στις ανακλητικές πράξεις, διότι οι εκκαλούντες τελούσαν σε καλή πίστη κατά την έκδοση των ανακληθεισών πράξεων, οι δε προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν μετά από επανεκτίμηση γνωστών στη συνταξιοδοτική διοίκηση δεδομένων, ενώ ο μειωτικός ανακαθορισμός της σύνταξής τους αναδρομικά για χρονικό διάστημα περίπου 8 ετών και η συνακόλουθη αναζήτηση των ανωτέρω ποσών επιφέρουν δυσανάλογη μεταβολή της συνταξιοδοτικής τους κατάστασης για το χρονικό αυτό διάστημα και αντιβαίνουν στο άρθρο 1 του Π.Π.Π. της ΕΣΔΑ και στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας. Δεκτές εν μέρει οι εφέσεις.
Τίτλος: Εν Συμβουλίω διαδικασία (άρθ. 91 ν. 4700/2020). Αποζημιωτική αξίωση στρατιωτικού συνταξιούχου. Ευθύνη του εναγομένου προς αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη ο ενάγων λόγω παράνομης μη αναπροσαρμογής από τη συνταξιοδοτική διοίκηση των συντάξιμων αποδοχών του βάσει των διατάξεων περί μισθολογικών προαγωγών των νόμων 2838/2000 και 3016/2002.
Περίληψη: Συντρέχουν στην υπό κρίση αγωγή οι προϋποθέσεις για την εξέταση αυτής από το Συμβούλιο του άρθρου 91 του ν.4700/2020, δεδομένου ότι με αυτήν τίθεται νομικό ζήτημα περί εφαρμογής των διατάξεων των νόμων 2838/2000 και 3016/2002 στους στρατιωτικούς συνταξιούχους, το οποίο έχει επιλυθεί με πάγια νομολογία της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕλΣυν Ολ 814/2004). Απαράδεκτη η διεύρυνση των υποκειμένων της δίκης καθώς και του αντικειμένου αυτής με υπόμνημα. Σύμφωνα με τα Πρακτικά της 14ης Γενικής Συνεδρίασης της 22ας Ιουνίου 2022, το Δικαστήριο, σε Συμβούλιο, διαπιστώνει την ύπαρξη του ουσιαστικού δικαιώματος του ενάγοντος σε αποζημίωση και με το διατακτικό της απόφασης αναθέτει στη Συνταξιοδοτική Διοίκηση την εκκαθάριση της δικαιούμενης αποζημίωσης εντός εύλογης προθεσμίας. Απορριπτέο τυγχάνει το αίτημα για την καταβολή οικογενειακού επιδόματος σε ποσοστό 10% επί των δικαιούμενων διαφορών συντάξεων, καθώς κατά το επίδικο χρονικό διάστημα η καταβολή του εν λόγω επιδόματος ρυθμιζόταν αποκλειστικά από τις διατάξεις των άρθρων 11 του ν.3205/2003 και 1 παρ.12 του ν.3234/2004. Δέχεται νομική βάση της αγωγής.