ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

  • Απόφαση 554/2025 Έβδομο Τμήμα
    Πρόεδρος: Μαρία Βλαχάκη, Αντιπρόεδρος

    Εισηγητής: Ιωάννης Νταλαχάνης, Πάρεδρος

    Ημ/νία Δημοσίευσης: 6.5.2025

    Κρίσιμες διατάξεις: άρθρα 41, 328 παρ. 3 και 336 παρ. 1 ν. 4700/2020, 18 παρ. 1 και 75 παρ. 1 και 4 του ν. 4412/2016.

    Κρίσιμες σκέψεις: 4, 7, 15, 21, 22, 24, 25

    Τίτλος: Αδικαιολόγητα περιοριστικοί όροι συνιστούν ουσιώδη πλημμέλεια του διαγωνισμού, διότι πλήττουν εν τοις πράγμασι την ανάπτυξη υγιούς ανταγωνισμού.

    ……………………………………………………

    Προσφυγές ανάκλησης. Προϋποθέσεις θεμελίωσης εννόμου συμφέροντος παρεμβαίνοντος. Κριτήρια τεχνικής και επαγγελματικής ικανότητας των υποψηφίων. Τυχόν περιορισμοί ως προς την πρόσβαση των οικονομικών φορέων στον διαγωνισμό πρέπει να δικαιολογούνται από επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος και να αποδεικνύεται ότι ο σκοπός, για τον οποίο θεσπίστηκαν, δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί εξίσου αποτελεσματικά με λιγότερο περιοριστικούς για την ανάπτυξη του ανταγωνισμού όρους. Ορθώς με την προσβαλλομένη έγινε δεκτό ότι η απαίτηση του άρθρου 2.2.6.1 της διακήρυξης η τεχνική και επαγγελματική ικανότητα των υποψηφίων αναδόχων να κρίνεται βάσει της προσκόμισης από αυτούς έξι εκτελεσθεισών εντός χρονικού διαστήματος έξι και πλέον ετών συμβάσεων, αθροιστικού ποσού τουλάχιστον στο ήμισυ της προϋπολογισθείσας δαπάνης, κάθε μία εκ των οποίων να περιλαμβάνει την προμήθεια και διανομή τουλάχιστον δύο ή έξι, κατά περίπτωση, εκ των περιγραφόμενων συναφών ειδών, σε τουλάχιστον τρεις χιλιάδες ωφελούμενους και σε ποσοστό τουλάχιστον 25% σε αξία ή ποσότητα των αντίστοιχων ειδών της ελεγχόμενης συμφωνίας-πλαίσιο, είναι υπέρμετρα περιοριστική. Κρίση ότι με το επίμαχο άρθρο της διακήρυξης εγκαθιδρύεται ένα σχήμα απόδειξης της απαιτούμενης εμπειρίας που είναι δυσανάλογα περιοριστικό, χωρίς να αποδεικνύεται η αναγκαιότητα θέσπισης αυτού από τα έγγραφα της σύμβασης ούτε, όμως, και από το περιεχόμενο των ένδικων προσφυγών. Εξάλλου, η διεύρυνση του αντικειμένου της ελεγχόμενης συμφωνίας-πλαίσιο δεν τυγχάνει ποιοτικώς και ποσοτικώς τόσο ουσιώδης ώστε να δικαιολογεί τη διαφοροποίηση προς το αυστηρότερο στα κριτήρια επιλογής. Άλλωστε, η προσφυγή των υποψηφίων αναδόχων στις ικανότητες τρίτων ουδόλως δύναται να θεραπεύσει τη δυσαναλογία του τεθέντος κριτηρίου, καθώς αυτή κρίνεται αυτοτελώς και όχι σε συνάρτηση με το ότι η διακήρυξη προβλέπει τη στήριξη στις ικανότητες τρίτων. Ούτε ασκεί οποιαδήποτε επιρροή η εμπλοκή των διαχειριστικών αρχών ή των ενδιάμεσων φορέων διαχείρισης, καθώς ο έλεγχος αυτών δεν υποκαθιστά την ελεγκτική αρμοδιότητα των δικαιοδοτικών οργάνων. Απορρίπτει τις συνεκδικαζόμενες προσφυγές και την υπέρ της πρώτης προσφυγής ασκηθείσα παρέμβαση. Δεν ανακαλεί την 22/2025 πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου.

  • ΑΠΟΦΑΣΗ 1226/2023 Πέμπτο Τμήμα

Τιτλος: Σύνταξη κατά μεταβίβαση σε διαζευγμένη σύζυγο αποβιώσαντος στρατιωτικού συνταξιούχου εφόσον ο αποβιώσας πρώην σύζυγος, κατά τον χρόνο του θανάτου του, είχε αναλάβει έναντι της πρώην συζύγου του νομική υποχρέωση καταβολής διατροφής. Αναλογικότητα της επίμαχης προϋπόθεσης. Βάρος απόδειξης. Προθεσμία έφεσης.

Περίληψη: Έφεση κατά πράξης απορριπτικής αίτησης κανονισμού σύνταξης κατά μεταβίβαση σε διαζευγμένη σύζυγο αποβιώσαντος στρατιωτικού συνταξιούχου. Θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος σε πρώην συζύγους θανόντων πολιτικών ή στρατιωτικών υπαλλήλων ή συνταξιούχων του Δημοσίου, εφόσον, μεταξύ άλλων, ο αποβιώσας πρώην σύζυγος, κατά τον χρόνο του θανάτου του, είχε αναλάβει έναντι του πρώην συζύγου του νομική υποχρέωση καταβολής διατροφής, καθορισμένης είτε με δικαστική απόφαση είτε με σύμβαση, γραπτή ή προφορική. Τέτοια σύμβαση μπορεί να συναφθεί και προφορικά, πρέπει, όμως, να αποδεικνύεται από τον αιτούντα τη χορήγηση σύνταξης και φέροντα το βάρος απόδειξης δικαιούχο πρώην σύζυγο με κάθε πρόσφορο αποδεικτικό μέσο. Δεν αρκεί να εκκρεμεί ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων αίτηση για την επιδίκαση διατροφής, έστω και εάν δεν έχει εισέτι εκδοθεί η σχετική, δικαστική απόφαση, καθόσον, σύμφωνα με την αρχή της στενής ερμηνείας των συνταξιοδοτικών διατάξεων, δεν επιτρέπεται διασταλτική ερμηνεία, ώστε να καθίστανται ευνοϊκότερες οι προϋποθέσεις χορήγησης ορισμένης συνταξιοδοτικής παροχής. Ενόψει του προνοιακού χαρακτήρα της ένδικης συνταξιοδοτικής παροχής, η θέσπιση της επίμαχης προϋπόθεσης για τη θεμελίωση του δικαιώματος της διαζευγμένης συζύγου στη σύνταξη του αποβιώσαντος πρώην συζύγου της δεν αντίκειται στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας. Απορρίπτει έφεση και παρέμβαση.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Μείνετε συντονισμένοι για τα τελευταία νέα μας!