ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Τιτλος: Σύνταξη κατά μεταβίβαση σε διαζευγμένη σύζυγο αποβιώσαντος στρατιωτικού συνταξιούχου εφόσον ο αποβιώσας πρώην σύζυγος, κατά τον χρόνο του θανάτου του, είχε αναλάβει έναντι της πρώην συζύγου του νομική υποχρέωση καταβολής διατροφής. Αναλογικότητα της επίμαχης προϋπόθεσης. Βάρος απόδειξης. Προθεσμία έφεσης.

Περίληψη: Έφεση κατά πράξης απορριπτικής αίτησης κανονισμού σύνταξης κατά μεταβίβαση σε διαζευγμένη σύζυγο αποβιώσαντος στρατιωτικού συνταξιούχου. Θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος σε πρώην συζύγους θανόντων πολιτικών ή στρατιωτικών υπαλλήλων ή συνταξιούχων του Δημοσίου, εφόσον, μεταξύ άλλων, ο αποβιώσας πρώην σύζυγος, κατά τον χρόνο του θανάτου του, είχε αναλάβει έναντι του πρώην συζύγου του νομική υποχρέωση καταβολής διατροφής, καθορισμένης είτε με δικαστική απόφαση είτε με σύμβαση, γραπτή ή προφορική. Τέτοια σύμβαση μπορεί να συναφθεί και προφορικά, πρέπει, όμως, να αποδεικνύεται από τον αιτούντα τη χορήγηση σύνταξης και φέροντα το βάρος απόδειξης δικαιούχο πρώην σύζυγο με κάθε πρόσφορο αποδεικτικό μέσο. Δεν αρκεί να εκκρεμεί ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων αίτηση για την επιδίκαση διατροφής, έστω και εάν δεν έχει εισέτι εκδοθεί η σχετική, δικαστική απόφαση, καθόσον, σύμφωνα με την αρχή της στενής ερμηνείας των συνταξιοδοτικών διατάξεων, δεν επιτρέπεται διασταλτική ερμηνεία, ώστε να καθίστανται ευνοϊκότερες οι προϋποθέσεις χορήγησης ορισμένης συνταξιοδοτικής παροχής. Ενόψει του προνοιακού χαρακτήρα της ένδικης συνταξιοδοτικής παροχής, η θέσπιση της επίμαχης προϋπόθεσης για τη θεμελίωση του δικαιώματος της διαζευγμένης συζύγου στη σύνταξη του αποβιώσαντος πρώην συζύγου της δεν αντίκειται στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας. Απορρίπτει έφεση και παρέμβαση.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Μείνετε συντονισμένοι για τα τελευταία νέα μας!