ΑΠΟΦΑΣΗ 635/2025 Έκτου Τμήματος

Αγωγή στρατιωτικού συνταξιούχου. Εκπροσώπηση ενώπιον του Δικαστηρίου από την προσωρινή δικαστική συμπαραστάτρια αυτού. Με την κρινόμενη αγωγή, ο ενάγων ζήτησε αποζημίωση κατ’ άρθρο 105 ΕισΝΑΚ για την ζημία που υπέστη εξαιτίας των περικοπών της υποπαρ. Β3 παρ. Β άρθρου πρώτου του ν.4093/2012, της ΕΑΣ και της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης του άρθρου 29 του ν. 3986/2011 που εφαρμόστηκαν από τη συνταξιοδοτική διοίκηση κατά την εκκαθάριση και πληρωμή της σύνταξης του. Το Δικαστήριο, επικαλούμενο τις αποφάσεις της Ολομέλειας αυτού 1277/2018, 244/2017 και 1975/2021 επιβεβαίωσε τον αντισυνταγματικό χαρακτήρα των επίδικων περικοπών για το αιτούμενο χρονικό διάστημα (το οποίο εκτείνεται στο προ της 31ης.12.2018 διάστημα αναφορικά με την ΕΑΣ και προ της 12ης.5.2015 αναφορικά με την περικοπή της υποπαρ. Β3 παρ. Β άρθρου πρώτου του ν.4093/2012), ενώ αποφάνθηκε ότι εφόσον η ένδικη αγωγή κατά το σκέλος που αφορά την ΕΑΣ έχει ασκηθεί προ της ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης 244/2017 της Ολομέλειας του Δικαστηρίου (7.2.2017) παρίσταται καταρχήν βάσιμη και για το προγενέστερο αυτής διάστημα. Επιπλέον, επεσήμανε ότι οι επίδικες αξιώσεις γεννούν διαφορά περί την εκτέλεση της σύνταξης και, συνεπώς, υπόκεινται στη διετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ. 5 του ν. 2362/1995 (και ήδη άρθρο 140 παρ. 5 του ν. 4270/2014), η οποία αρχίζει από τη λήξη του έτους εντός του οποίου γεννήθηκε και κατέστη δικαστικώς επιδιώξιμη η εκάστοτε απαίτηση. Αναφορικά με την Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης του ν. 3986/2011, το Δικαστήριο έκρινε ότι πρόκειται για φορολογικής φύσης παρακράτηση που η κρίση περί της νομιμότητας της δεν υπάγεται στη δικαιοδοσία του. Συνεπώς, το Δικαστήριο ήχθη σε κρίση περί μερικής παραδοχής της ένδικης αγωγής προβαίνοντας στην επισήμανση  ότι η συνταξιοδοτική διοίκηση στο πλαίσιο της συμμόρφωσης προς το περιεχόμενο της παρούσας απόφασης δύναται να προβεί σε εκκαθάριση του οφειλόμενου ποσού, αφαιρώντας όσα ποσά έχουν ήδη τυχόν καταβληθεί στον ενάγοντα για την ίδια ιστορική και νομική αιτία.