806/2024 Τρίτου Τμήματος

Έφεση πολιτικού συνταξιούχου κατά τροποποίησης της αρχικής πράξης κανονισμού σύνταξής του, με την οποία αναπροσαρμόσθηκε (μειώθηκε) η σύνταξή του αναδρομικά από την ημερομηνία έναρξης πληρωμής αυτής, με βάση τις αποδοχές του Προϊσταμένου Διεύθυνσης, αντί εκείνων του Προϊσταμένου Γενικής Διεύθυνσης, με βάση τις οποίες είχε αρχικά συνταξιοδοτηθεί, επειδή η απόφαση επιλογής και τοποθέτησής του σε θέση Προϊσταμένου Γενικής Διεύθυνσης ακυρώθηκε με απόφαση του ΣτΕ. Στο πλαίσιο της υποχρέωσης συμμόρφωσής της προς τις δικαστικές αποφάσεις, η Διοίκηση υποχρεούται όχι μόνο να θεωρήσει ανίσχυρη και μη υφισταμένη στο νομικό κόσμο την ακυρωθείσα διοικητική πράξη, αλλά και να προβεί σε θετικές ενέργειες για την αναμόρφωση της νομικής κατάστασης, η οποία προέκυψε αμέσως ή εμμέσως από την πράξη αυτή, ανακαλώντας ή τροποποιώντας τις εν τω μεταξύ εκδοθείσες πράξεις ή εκδίδοντας νέες με αναδρομική ισχύ, προκειμένου να αποκαταστήσει τα πράγματα στη θέση στην οποία θα βρίσκονταν, εάν εξαρχής δεν είχε εκδοθεί η ακυρωθείσα πράξη ή δεν είχε λάβει χώρα η ακυρωθείσα παράλειψη. Δεδικασμένο από τη ακυρωτική απόφαση του ΣτΕ ως προς το κύρος διοικητικής πράξης, που έχει προσβληθεί ενώπιόν του. Το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν έχει εξουσία να εκφέρει διαφορετική κρίση, λόγω και της λειτουργικής συνέχειας της υπαλληλικής με τη συνταξιοδοτική σχέση, όσον αφορά τον αναδρομικό επαναπροσδιορισμό του ύψους της σύνταξης. Ακόμη και μετά την πάροδο μακρού χρόνου, δεν γεννώνται ζητήματα αντίθεσης προς τις αρχές της χρηστής διοίκησης ή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης ή άλλης συνταγματικής τάξης αρχή. Η έλλειψη υπαιτιότητας στο πρόσωπο του συνταξιούχου δεν ασκεί έννομη επιρροή κατά τον αναδρομικό επανακανονισμό της σύνταξής του ούτε μπορεί να περιορίσει τα αποτελέσματα αυτής της τροποποιητικής συνταξιοδοτικής πράξης, μεταβάλλοντας το χρονικό σημείο στο οποίο ανατρέχει η νέα συνταξιοδοτική του κατάσταση, αλλά μπορεί να ληφθεί υπόψη μόνο στο στάδιο προσβολής της σχετικής καταλογιστικής πράξης περί ανάκτησης των αχρεωστήτως ληφθέντων ποσών σύνταξης. Μειοψηφία: στις περιπτώσεις που η ακυρωθείσα κατ’ επίκληση δικαστικής ακύρωσης πράξη υπηρεσιακής εξέλιξης επιδρά στη νομιμότητα ήδη εκδοθείσας και από ικανού χρόνου εφαρμοζόμενης πράξης κανονισμού σύνταξης, επιβάλλοντας τη μερική τροποποίησή της, οι αντανακλαστικές συνταξιοδοτικές συνέπειες μείωσης της σύνταξης πρέπει να επέρχονται (εν όψει των συνταγματικών αρχών της ασφάλειας δικαίου, της σαφήνειας, της προβλεψιμότητας, της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητας, αλλά και των εν τω μεταξύ ήδη διαμορφωθεισών για τον καλόπιστο συνταξιούχο πραγματικών συνθηκών) από τον χρόνο έκδοσης της τροποποιητικής συνταξιοδοτικής πράξης και όχι αναδρομικά από τον χρόνο αποχώρησης του συνταξιούχου από την ενεργό υπηρεσία. Απορρίπτει την έφεση.