216/2024 Aπόφαση Έκτου Τμήματος (τακτικής διαδικασίας)

Νομίμως, κατ΄ αρχήν, η συνταξιοδοτική αρχή προσδιόρισε τη σύνταξη του ενάγοντος στο 85% της βασικής σύνταξης που αντιστοιχεί σε ομοιόβαθμο παθόντα εξαιτίας της υπηρεσίας του στον πόλεμο με το ίδιο ποσοστό αναπηρίας και την όρισε καταβλητέα ως μεγαλύτερη εκείνης που προκύπτει με βάση τα έτη υπηρεσίας του και του ποσοστού αναπηρίας του, χωρίς να παρέχεται από τον νόμο η δυνατότητα να καταβληθούν σε αυτόν δύο συντάξεις. Δοθέντος δε ότι η εν λόγω σύνταξη είναι ανώτερη και από το κατώτατο όριο συντάξεως που προβλέπεται στο άρθρο 14 παρ. 1 του ν. 2084/1992 (που ανερχόταν κατά τον χρόνο εξόδου του ενάγοντος από την υπηρεσία σε 364,45 ευρώ), δεν διαπιστώνεται παράνομη πράξη ή παράλειψη της συνταξιοδοτικής διοίκησης ως προς το ζήτημα αυτό, τα δε περί του αντιθέτου υποστηριζόμενα από τον ενάγοντα πρέπει να απορριφθούν. Περαιτέρω, όμως, η συνταξιοδοτική διοίκηση παρέλειψε κατά τον κανονισμό της σύνταξης του ενάγοντος να του χορηγήσει το δικαιούμενο από αυτόν επίδομα ανικανότητας που προβλέπεται στα άρθρα 13  παρ. 3 του ν.2084/1992 και 54 παρ. 1 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα. Τούτο διότι, το ανωτέρω επίδομα χορηγείται νομίμως στον στρατιωτικό που εξήλθε της υπηρεσίας για ανικανότητα που επήλθε πρόδηλα και αναμφισβήτητα εξαιτίας αυτής, ακόμα και στην περίπτωση που λαμβάνει το 85% της βασικής σύνταξης που αντιστοιχεί σε ομοιόβαθμο παθόντα εξαιτίας της υπηρεσίας του στον πόλεμο με το ίδιο ποσοστό αναπηρίας, καθόσον η διάταξη του άρθρου 54 παρ. 8 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, η οποία απαγόρευσε τη χορήγηση της εν λόγω παροχής στους ανωτέρω συνταξιούχους είναι ανίσχυρη ως αντικείμενη στη συνταγματική αρχή της ισότητας και μη εφαρμοστέα. Επομένως, η σχετική πράξη της Διεύθυνσης Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Στρατιωτικών και Πολεμικών Συντάξεων του ΓΛΚ, κατά το μέρος που με αυτήν το ΓΛΚ αρνήθηκε να χορηγήσει στον ενάγοντα το προαναφερόμενο επίδομα ανικανότητας είναι μη νόμιμη και  ο ενάγων δικαιούται να ζητήσει ως αποζημίωση του άρθρου 105  ΕισΝΑΚ τις παροχές που απώλεσε και που, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, θα λάμβανε εάν δεν μεσολαβούσε η ως άνω παράνομη άρνηση του ΓΛΚ.  Δέχεται εν μέρει την αγωγή.