ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΕΒΙΔΗΣ του Νικολάου

Γεννήθηκε στα Ταταύλα Κωνσταντινουπόλεως. Yιός του φιλικού Νικολάου Λεβίδη, έλαβε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση και τιμήθηκε με το χαλκούν Αριστείο του Αγώνος. Στην Ελλάδα κατήλθε το 1828 και στις 6/7/1830 διορίσθηκε από τον Ι. Καποδίστρια Πρώτος Γραμματέας Αττικής και Βοιωτίας και Επίτροπος για την πώληση των οθωμανικών κτημάτων στην Αττική. Στις 17/5/1832 διορίσθηκε Γραμματέας του Νομισματοκοπείου και στις 22/11/1833 (ΦΕΚ Α 37) Λογιστής Β΄ Τάξεως στο νεοσυσταθέν Ελεγκτικό Συνέδριο. Προήχθη στις 20/2/1835 σε Λογιστή Α΄ Τάξεως, στις 22/12/1835 σε Πάρεδρο και στις 2/3/1840 (ΦΕΚ Α 5) σε Ελεγκτή του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ακολούθως, στις 17/6/1846 ανέλαβε Τμηματάρχης Α΄ Τάξεως στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Διετέλεσε Βουλευτής εκπρόσωπος των υπόδουλων Θρακών στη Β΄ Εθνοσυνέλευση από 24/11/1862 μέχρι 16/11/1864 και Πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου από 2/7/1866 μέχρι 30/12/1875 (ΦΕΚ Α 68) Διετέλεσε επίσης Υπουργός των Οικονομικών α) από 26/5/1862 μέχρι 26/7/1862 στην Κυβέρνηση Γενναίου Κολοκοτρώνη β) από 26/11/1876 μέχρι 1/12/1876 στην Κυβέρνηση Επαμ. Δεληγεώργη και γ) από 26/2/1877 μέχρι 19/5/1877 στην Κυβέρνηση Επαμ. Δεληγεώργη. Χρημάτισε μέλος σημαντικών νομοπαρασκευαστικών επιτροπών και εισηγητής νομοσχεδίων που αφορούσαν τα δημόσια οικονομικά, τα νομισματικά, τα εθνικά δάνεια και την κρατική πρόνοια για τους υπαλλήλους του Κράτους. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 2/5/1893.