Απόφαση 1277/2020 του IV Τμήματος

Έφεση κατά πράξης, με την οποία καταλογίσθηκαν σε βάρος των εκκαλούντων ποσά τα οποία φέρεται ότι αποτελούν ζημία Κεφαλαίου Αυτοτελούς Διαχείρισης. Περιουσία που διατίθεται σε υφιστάμενο νομικό πρόσωπο για την εκπλήρωση ειδικού κοινωφελούς σκοπού διαφορετικού από τον σκοπό, τον οποίο κατά τον προορισμό του επιδιώκει το δεχόμενο την περιουσία αυτή νομικό πρόσωπο (βεβαρημένο νομικό πρόσωπο), χωρίς καθορισμό ιδίου τρόπου διοίκησης της περιουσίας αυτής, αποτελεί Κεφάλαιο Αυτοτελούς Διαχείρισης. Στην περίπτωση αυτή, η διάθεση της εν λόγω περιουσίας για άλλο, έστω και συγγενή, κοινωφελή σκοπό από αυτόν που όρισε ο διαθέτης, χωρίς την τήρηση της διαγραφόμενης στο νόμο διαδικασίας, συνιστά παράβαση των οικείων κανόνων διαχείρισης και αιτία καταλογισμού των φυσικών προσώπων που διοικούν και διαχειρίζονται το  βεβαρημένο νομικό πρόσωπο και τα οποία αποφάσισαν τη διενέργεια της παράνομης δαπάνης, καθώς και των υπαλλήλων που προέβησαν σε διαχειριστικές πράξεις και ευθύνονται για την παράνομη εκταμίευση ή συνείργησαν σε αυτήν. Νόμιμος κατ’ αρχάς ο καταλογισμός των εκκαλούντων με τα ποσά που διατέθηκαν και σε άλλους, έστω και συγγενείς κοινωφελείς σκοπούς, πλην αυτών που όρισε ο διαθέτης, χωρίς να τηρηθεί η διαγραφόμενη στο νόμο διαδικασία. Αναγνώριση συγγνωστής πλάνης κατά παραδοχή σχετικού λόγου εφέσεως. Οι εκκαλούντες πεπλανημένως, πλην όμως, συγγνωστώς είχαν την πεποίθηση ότι οι χορηγήσεις, στις οποίες προέβησαν, ενέπιπταν απολύτως στους ορισθέντες με τη δημόσια διαθήκη του διαθέτη κοινωφελείς σκοπούς. Ειδικότερη συγκλίνουσα γνώμη. Δέχεται την έφεση.